Archief
De draad kwijt
Hi Rob en mede afstudeerders,
Ik ben zelf even de draad kwijt betreft timings en wanneer wat gaat gebeuren. Ben uiteraard wel druk bezig. Maar vroeg me af wanneer we weer bij elkaar komen en wanneer de “officiële deadlines” zijn, kloppen alle data in de studiehandleiding?
Ik hoop dat een van jullie meer duidelijkheid kaan geven 🙂
Groeten,
Nikki
Zo slow…
Tegenwoordig gaat alles een stuk sneller dan voorheen. Sinds 1950 zijn we meer dan vijftig procent sneller gaan praten. We slapen gemiddeld een half uur minder dan enkele tientallen jaren geleden. Volgens psycholoog Richard Wiseman zijn de voetgangers in grote steden in het afgelopen decennium tien procent sneller gaan lopen. We weten elkaar binnen luttele seconde te bereiken, waar op de wereld men zich ook maar bevind. En binnen dezelfde aantal seconde hebben we een magnetronmaaltijd opgewarmd.
Zoals elk voordeel zijn nadeel heeft, heeft ook het leven binnen zo’n haastsamenleving zijn nadelen. Doordat we ervoor kiezen zo veel zo snel te willen doen neemt de kwaliteit van datgene wat we doen enorm af. Dit komt vooral omdat we er de tijd niet meer voor nemen en daardoor ook steeds minder toegewijd zijn. Ondanks dat dit haastige leven op zich al een trend is wil ik me vooral gaan verdiepen in de tegentrend ervan. Vooral omdat deze op verschillende gebieden enorm populair is. Je zet er slow voor en je hebt al een tegentrend te pakken. In mijn onderzoek naar trends ben ik er al een aantal tegengekomen.
Neem bijvoorbeeld slow food. Deze beweging zet zich af tegen de ongezonde fastfoodketens. Bij slow food draait het allemaal om gezond eten, liefst gemaakt met streekproducten. Of slow sex, waarbij het niet alleen maar draait om meer tijd nemen voor elkaar maar ook om emotionele betrokkenheid. Dat wasje dat nog gedraait moet worden kan wel even wachten, net als dat mailtje dat je nog moet sturen. Een ander voorbeeld is slow living, waarbij je er bewust voor kiest om terug te gaan naar een bepaalde basis. Op deze manier is het mogelijk om je zware carriere te laten voor wat het is om vervolgens een minder zware baan aan te nemen. Kortom wanneer je iets slow doet ben je bewuster en geconcentreerder bezig met datgene wat je doet of nog wil doen en daardoor neemt de kwaliteit ervan toe.
Naast deze drie voorbeelden ben ik nog een andere ‘slow’ tegengekomen die me erg deed verbazen. Slow reading. In eerste instantie klinkt dat gek. Net alsof je ieder woord één voor één en langer op je moet laten inwerken. Het tegendeel is waar. Bij slow reading draait het om het lezen van langere teksten, bijvoorbeeld een boek. Mede door de komst van het internet zijn veel mensen dit namelijk verleert. Onze offline geest is zich namelijk steeds meer aan het gedragen als ons online brein. En dat betekend kort en snel. We zijn dus niet in de afgelopen jaren sneller gaan lezen maar korter, zo kort dat we ons simpelweg niet lang genoeg meer concentreren om een lange tekst in zijn geheel te lezen.
Ik ben opzoek gegaan naar de oorzaak en die is te vergelijken met de bekende marshmallowproef. Een aantal kinderen kregen een marshmallow, als het lukte om die een aantal minuten te laten liggen kregen ze een tweede. Wanneer je voor volwassenen de marshmallow vervangt door een e-mail waar bepaalde informatie in staat dan heb je hetzelfde effect. Je krijgt informatie en daarmee een beloning. Echter is dit contraproductief te noemen. Het afmaken van je werk is nog een veel grotere beloning.
Het ligt er dus niet zo zeer aan dat we niet meer kunnen lezen maar onze spanningsboog word alsmaar korter. Christof van Nimwegen, cognitief psycholoog aan de Universiteit van Utrecht onderzoekt hoe wij lezen, denken en onthouden, kortom hoe we informatie verwerken, als we de computer gebruiken. “Van een computer lezen is sowieso al vermoeiender, door de stralingen van het scherm. Maar bovendien is op een beeldscherm continu ruis. Overal staan icoontjes, of zelfs reclames en af en toe popt er dat verleidelijke bericht op van je mailbox of Facebook. Natuurlijk beïnvloed dat het concentratievermogen, ook als je niet online bent.” Daar komt nog eens bij dat alles wat er op internet verschijnt kort en bondig is.
Uit een onderzoek van Niels van Taagten, hoogleraar kunstmatige intelligentie, is gebleken dat wanneer je eenmaal schakelt je zo’n drie à vier andere dingen doet voordat je weer doorgaat waar je mee bezig was. Of dat nu op de computer is of tijdens iets anders waar je geconcentreerd bij moet zijn.
Gelukkig is het nog niet te laat. Vaardigheden verlies je namelijk niet zo maar. Net als met iedere afleiding is het moeilijk deze te weerstaan. Maar als je het bewust gaat doen kan je je spanningsboog weer opschroeven. Het advies is als volgt: Begin eens met één boek per maand. Je hoeft het internet en dus je computer en smartphone helemaal niet meteen weg te gooien, we moeten het alleen beter leren combineren. Door bekend te zijn met je gedrag ben je al op de helft en dat geld voor iedere trend die te maken heeft met het zogeheten ‘slow’.
Dat we niet in één keer kunnen stoppen met haasten is heel logisch. We hebben het nu eenmaal druk en de tijd vliegt voorbij. Wel vind ik dat we iets moeten doen met het feit dat er steeds meer concepten ontstaan rondom de trend slow. Blijkbaar is daar een behoefte aan. Dus wees net wat bewuster bezig met jezelf en de dingen die je doet. Zoals eerder gezegd, door bekend te zijn met je gedrag ben je al op de helft. Lees eens lekker een boek, kook een biologisch maaltje en sta soms gewoon eens even stil bij de kleine dingen. Wat mij betreft doe je het dan lekker slow.
http://www.trendystyle.net/relatie-seksualiteit/slowsex.html
Meer voor minder
We leven in de wereld van de vergrotende trap. Alles moet sneller, beter, comfortabeler, strakker, luxer en zo kunnen we nog wel even doorgaan. We willen allemaal veel en hard werken, vooral wanneer de tijd zo slecht is. Vierentwintig uur per dag bereikbaar zijn wordt normaal gevonden. Dat we daardoor met z’n allen een stuk meer stressen en vooral heel druk zijn nemen we maar voor lief.
De vraag blijft, worden we hierdoor ook wel gelukkiger? Stel je eens voor dat je wat minder zou kunnen werken. Dat die telefoon niet de hele dag trillend in je broekzak zit. Dat je gewoon eens wat minder spullen hebt. Oftewel, gewoon een beetje meer rust aan je kop. Persoonlijk vind ik dat toch ook wel aantrekkelijk klinken. En zo zijn er meer mensen. Sterker nog, deze mensen zijn er wat mee gaan doen. Downshifters worden ze ook wel genoemd.
Downshifters doen mee aan de trend van het downshiften. Wat ook wel een consminderen, slow living of life hacking wordt genoemd. Downshiften is een trend waarin men er bewust voor kiest om met een stuk minder te gaan leven. Oftewel ze gaan terug naar de basis. Het kan worden gezien als een bepaald soort sociaalgedrag. Door te downshiften proberen mensen te ontsnappen aan de vaak obsessieve materialistische manier van leven, een hoop stress en een drukke baan. Uiteraard ontsnappen ze hiermee vooral aan de psychische gevolgen van zo’n druk bestaan.
De auto eruit en de fietspakken. Een moestuintje onderhouden. Tweedehands spullen kopen en minder weggooien. Op vakantie in eigen land of een jaartje kamperen. Dit zijn allemaal manieren om met minder geld en dus minder werk toch rond te komen. Doordat je tijd overhoudt en bewustere keuzes maakt ben je meer bezig met wie je wil zijn in plaats van wat er van je wordt verwacht. Genieten van kleine dingen staat centraal. Geen dure televisie maakt je nog gelukkig maar simpel weg het zonnetje dat buiten lekker schijnt.
Echter blijft één van de belangrijkste redenen waar het binnen het downshiften om draait het creëren van een beter evenwicht tussen werk en vrije tijd. Communicatie deskundige en journaliste Sjoukje van der Kolk, zelf ook een downshifter, heeft deze trend in de jaren 90 al zien ontstaan. Veel jonge gezinnen kregen het drukker en drukker doordat carrières werden gecombineerd met het hebben van kinderen. Steeds vaker kregen mensen een burn-out en raakten gefrustreerd doordat ze niet konden voldoen aan het ideaalplaatje. Van de Kolk noemt dit ook wel het streefleven.
Rond 2000 was het gevoel om te gaan downshiften op een hoogte punt. Helaas is het daarna weer een stuk afgenomen. Mede door de invloed van de economische crisis is de trend nu weer terug. Over het aantal downshifters in Nederland is niet heel veel bekend. Wel is uit onderzoek gebleken dat 19 procent tot een kwart van de volwassenen in andere rijke en geïndustrialiseerde landen het afgelopen decennium vrijwillig heeft gekozen voor minder inkomen en minder bestedingen. De conclusie die je hier uit zou kunnen trekken is dat de getallen in Nederland ook vrij hoog liggen.
“Het heeft allemaal te maken met een toenemende behoefte aan rust en overzicht. Vooral dertigers van nu lopen rond met keuzestress. Downshiften is een manier om veel keuzes te elimineren” zegt: Hilde Roothart van trendwatchbureau trendslator. Roothart vermoedt dat de groep hardcore downshifters niet groot is. Wel denkt ze dat steeds meer mensen het toepassen op enkele levensgebieden. Zo consumeren ze bijvoorbeeld minder of wordt er gekozen voor een parttime baan. Volgens Van de Kolk durven veel downshifters er nog niet voor uit te komen. Meestal komt dit voort uit angst om als een loser te worden aangezien. Veel downshifters gaan ondergronds en veranderen langzamerhand van vriendenkring. Maar er is vooruitgang. Bewuster leven word steeds minder geassocieerd met een stoffig leven. Sterker nog downshiften kan onze reddingsboei zijn tijdens deze falende economie. Dit is terug te zien in de documentaire ‘Made in Detroit’.
Is downshiften een trend die straks weer overwaait? Zowel Roothart als Van de Kolk denken van niet. Hilde Roothart: “Ik verwacht dat er steeds een grotere groep zal gaan downshiften. Met name dertigers van nu combineren idealisme met pragmatisme: ze pakken het op kleine schaal aan, bijvoorbeeld door een moestuin te beginnen in publiek groen.” Ook Sjoukje van de Kolk is er van ovetuigd. “Het milieu dwingt ons ook die kant op, we kunnen simpelweg niet meer op de ouder voet doorgaan.” Kortom, het gaat niet langer meer om kwantiteit maar om kwaliteit.
http://en.wikipedia.org/wiki/Downshifting
http://www.hollanddoc.nl/kijk-luister/documentaire/m/made-in-detroit.html
http://www.hollanddoc.nl/nieuws/2011/september/tienermoeders-worden-stadsboeren.html
http://coachjan.be/downshifting-is-je-leven-verrijken-of-niet/
http://trendslator.nl/trendslog/
Flow magazine, nummer 4, 2010
Eerlijk zullen wij alles delen.. (Of ruilen of lenen)
Delen, het wordt je met de paplepel ingegoten. Iedereen herinnert zich het nog wel. Of je nu wilde of niet, en hoe nieuw je autootje of Barbie ook was. Als je samen met iemand wilde spelen, dan moest je hoe dan ook je eigen speelgoed delen. Erg vervelend, tot dat ene moment dat je buurjongen juist datgene heeft waar jij ook graag eens gebruik van zou willen maken..
Dat we in andere tijden of zelfs in zwaar weer verkeren is voor niemand een verrassing. Banen sneuvelen met de dag en geld heeft bijna niemand meer. Ondanks alle ellende brengt dit ook positieve gevolgen met zich mee. Namelijk het ontstaan van de trend rondom delen. Of ruilen of lenen. Het is niet alleen duurzaam, het is ook de oplossing om de crisisjaren door te komen. En niet geheel onbelangrijk, het is ook nog eens heel gezellig.
Dit delen, ruilen of lenen wordt ook wel de ‘sharing economy’ genoemd. De vraag die centraal staat binnen de deeleconomie is: ‘Moeten we spullen bezitten om ze daadwerkelijk te kunnen gebruiken?’ Het kopen, krijgen en bezitten van spullen is iets waar we de laatste jaren aan gewend zijn geraakt. Maar waarom hebben we nu eigenlijk een auto, een tafel of een hamer? Precies! Om het te gebruiken. Het antwoord op onze centrale vraag luidt als volgt: Iets hoeft niet van jou en van jou alleen te zijn om het te kunnen gebruiken.
Op zich is ruilen en delen niets nieuws. Zoals eerder gezegd, we zijn er bijna allemaal mee opgevoed. Maar ook op grote schaal word er altijd al geruild. Neem bijvoorbeeld de hippies, zij zijn er beroemd mee geworden. Het enige verschil met toen is, hoe kan het ook anders, het web. Door de komst van internet is het gemeenschappelijke ruilen een stuk makkelijker geworden.
Ondanks dat het internet het makkelijker maakt om platforms op te zetten waarop men diensten en producten kan delen, ruilen of lenen is dit niet de voornaamste reden waarom men weer massaal begint te ruilen. Volgens toekomstpsycholoog Tom Kniesmeijer is het de onvrede over grote instituten en bedrijven geweest. “Waar je ook bent, overal kun je eten bij een McDonalds en slapen in het Hilton. Allemaal massaproductie en eenheidsworst waar je te veel betaalt voor minimale service.” Ook de economische crisis is de dus niet de aanleiding geweest, zoals vaak wordt gedacht. Net als het web heeft dit het proces alleen versnelt. Want wanneer je deelt help je elkaar niet alleen, het is ook nog eens duurzaam en bovenal het bespaart.
Delen moet je doen!
Om een duidelijk beeld te geven van wat er zoal word gedeeld en om aan te geven in welke mate de trend aanwezig is bij deze een aantal voorbeelden:
Thuisafgehaald.nl
Deze website brengt vraag en aanbod bij elkaar. Hou jij regelmatig restjes eten over of kook je altijd voor een weeshuis? Dan is iemand die weinig tijd heeft om te koken erg blij met jou. Op www.thuisafgehaald.nl kan je op een overzichtelijke manier jouw overige maaltijdjes aanbieden of zien waar je iets lekkers op kunt halen. Uiteraard moet je wel zelf even wat tupperware meebrengen.
Snappcar.nl
Via deze website kun je van buurtgenoten een auto lenen, verzekerd en wel. Er staan in Nederland per 1000 Nederlanders 470 auto’s stil. Een beetje onnodig vond snappcar.nl. Uiteraard kan je zelf ook je auto verhuren. Daarbij zijn er nog meer van deze initiatieven zoals mywheels.nl of webo.nl
Spullendelen.nl
De naam zegt het al. Via deze website kun je verschillende spullen lenen en uitlenen. Soms heb je iets maar één keer nodig. Waarom zou je het dan kopen? En natuurlijk andersom. Jij hebt iets aangeschaft en eigenlijk staat het nu alleen maar stof te happen. Leen het uit!
En op deze manier kunnen we nog wel even doorgaan. Naast websites is er bijvoorbeeld ook het Repair Café. Is je rist van je jas stuk of je koptelefoon? Ben jij handig met van alles en nog wat? Tref elkaar dan in het Repair Café. Of #durftevragen. Wil je gewoon even advies. Stel je vraag op twitter en gebruik de hashtag van durftevragen. Dagelijks zijn er 220.00 mensen bereid om hun kennis met jou te delen.
Delen is niet armoedig meer
Delen armoedig? Echt niet! Volgens trendforecaster Andrea Wiegman is er nog een interessante verandering gaande. “Mensen vinden het niet meer zo belangrijk om veel te verdienen. Ook het consumeren is veranderd. (…) Het nieuwe credo is: less is more. Delen is niet armoedig meer. We doen het niet uit pure noodzaak. Integendeel, het heeft juist waarde en status gekregen om een auto te delen, of om op vakantie bij een wildvreemde op de bank te belanden.” Daarbij stond collaborative consumption, zoals het delen in de VS ook wel heet, in Time Magazine als één van de ideen die de wereld zouden moeten verbeteren.
Het zit wel goed
Net als met alles in het leven baart oefening, ook binnen de wereld van het ruilen en delen, kunst. Dat het de eerste keer wat onwennig is daar kan ik helemaal inkomen. In het begin zul je dan ook alles dubbel checken. Echter is het systeem gebaseerd op wederzijdse diensten. “Wanneer iemand kwaad wil valt hij of zij waarschijnlijk heel snel uit het systeem.” Stelt Tom Kniesmeijer. We hebben online teruggevonden wat we offline kwijt waren geraakt.
Kortom, wacht niet langer. Ga je zolder weer eens op en kijk waar je een ander blij mee kan maken. Zoals onze wijze Griekse filosoof en geschiedkundige, Pythagoras, ooit zei: ‘Wil je vreugde vermenigvuldigen, dan moet je haar delen.’
Geen praatjes maar plaatjes
Beeld zegt meer dan duizend woorden. Voor de meesten onder ons is dit een bekende zin. Daarbij heeft deze zin zichzelf al meer dan eens bewezen. Sterker nog, naar mijn mening geldt deze zin meer dan ooit. Dat beeld een steeds belangrijkere rol gaat spelen is letterlijk in ons dagelijks leven terug te zien.
Het is geen verrassing dat de combinatie van een object, de context waarin deze word geplaatst en de relevantie van beeld heel belangrijk is. Wanneer de bovenstaande ingrediënten allemaal aanwezig zijn en op de juiste manier zijn ingezet maakt een beeld indruk, veel indruk. Positief of negatief, humoristisch of ter verduidelijking, je onthoudt het in ieder geval.
Voor een bedrijf is er natuurlijk niets interessanter dan blijven hangen bij het publiek. Aangezien we overdonderd worden met reclame word dit zogeheten ‘blijven hangen’ een flinke opgaven. Het is dan ook geen verrassing dat beeld, ook wel visuele communicatie, voor veel bedrijven steeds belangrijker word.
Echter zijn bedrijven bij lange na niet de enige partij die beeld/reclame willen verspreiden. Wij zelf doen er ook aan mee en spelen er misschien nog wel een grotere rol in dan ooit te voren. Dit is terug te zien in bijvoorbeeld de ontwikkeling van social media.
Waar het is begonnen met forums en blogs waarop men lange verhalen bij elkaar kwijt kon zijn we inmiddels ver gekomen. Ondanks dat Six Degrees en My Space niet vergeten mogen worden heeft Facebook het toch voor elkaar gekregen dat we niet langer meer af en toe een verhaal met elkaar delen maar dat we ongeveer iedere dag even laten weten hoe het met ons gaat.
Twitter heeft daar nog een schepje boven op gedaan. Door een update te beperken tot 140 tekens werd dat delen sneller en sneller. Oftewel, we willen geen lange verhalen meer. We willen in een korte tijd, met zo min mogelijk moeite zoveel mogelijk delen en van elkaar weten. En uiteraard gaan deze ontwikkelingen alleen maar door..
Zo is het delen van berichten al weer bijna ouderwets aan het worden. Wat we willen delen is beeld, allerlei soorten beeld. Beeld met woordgrapjes, beeld van wat we willen hebben of mooi vinden maar vooral foto’s. Persoonlijke kiekjes van ieder moment van de dag. En daar is op ingespeeld.
Neem bijvoorbeeld social media als Instagram, Pinterest en Snapchat. Waar instagram het mogelijk maakt om leuke vierkante fotootjes via bijvoorbeeld Facebook te delen met je vrienden is Pinterest je online prikbord. Over het hele web kan je de afbeeldingen die jou aanspreken ‘pinnen’ zodat ze in de collage op je Pinterestpagina komen te staan. De pagina is uiteraard te zien voor al je vrienden.
Tenslotte hebben we Snapchat, vooral onder pubers zeer populair. Je maakt een foto (meestal van jezelf) en die stuur je als berichtje naar je vrienden of vriendinnen. Je kan de foto maar een aantal seconden zien en daarna kan je hem niet meer openen. Niet langer draait het meer om het sturen van een tekstbericht maar om dat ene grappige onderonsje, het gekke gezicht of de grappige situatie. We willen datgene wat we meemaken a la minute delen en hoe kan dat nu beter dan door middel van een plaatje.
Ondanks dat voorbeelden als Snapchat maar tijdelijk populair zijn en daardoor meer een hype vormen dan een trend, ben ik er van overtuigd dat zij wel bijdragen aan een duidelijke trend. Namelijk visualisering. Deze visualisering vind vooral plaats op het internet en op social media pagina’s. Zenders zijn bedrijven en andere partijen die graag in het middelpunt van de belangstelling staan maar ook wij zelf. En of we nu willen of niet, ontvangers zijn we allemaal.
http://en.wikipedia.org/wiki/Visual_marketing
http://www.webdesignerdepot.com/2009/10/the-history-and-evolution-of-social-media/
http://www.wisegeek.com/what-is-the-difference-between-a-fad-and-a-trend.htm
http://www.timeshighereducation.co.uk/story.asp?storycode=172613
http://nl.wikipedia.org/wiki/9GAG
http://danielenlowie.blogspot.nl/2009/09/verschil-tussen-trendhype-en-rage.html
http://oeilsj.wordpress.com/2011/01/25/visual-communication-and-its-role-in-advertising/
Vind ik leuk! Of toch niet?
Maandagmorgen, 09:00, de wekker op mijn telefoon is net afgegaan. Wat mij betreft veel te vroeg, dus na drie keer snoozen geef ik me dan eindelijk over en ontkom ik niet aan het feit dat ik mijn bed uit moet. Waar andere mensen meteen naar het koffiezetapparaat strompelen. Of onder de douche springen. Hou ik er een andere gewoonte op na. Ik ben er niet trots op. Maar het checken van Facebook is langzamerhand één van mijn ochtendrituelen geworden.
Kortom we kunnen het niet langer ontkennen, we digitaliseren alles. We digitaliseren onze vrienden, onze interesses, onze hobby’s en onze gedachtes. We digitaliseren zelfs het nieuws wanneer we een relatie aan gaan. En dit doen we allemaal online. Het online leven van mensen vermengt zich steeds meer met het offline leven. Deze maxitrend heet ook wel mass mingling. Dat we graag aan elkaar vertellen hoe het gaat en hoe we ergens over denken is van alle tijden. De mate waarin we het nu op internet doen niet. Ondanks dat het allemaal erg amusant, praktisch en leuk is kleven er ook gevaren aan.
Inmiddels alweer even geleden was ik op de Media Future Week. Daar sprak socialmedia-criticus Andrew Keen over de invloed van social media in de samenleving. Zijn speech maakte veel indruk op me en zijn woorden spoken nog vaak door mijn hoofd als ik ’s ochtends mijn Facebookpagina open. Andrew Keen heeft nog al een kritische houding tegenover social media en met name Facebook. Samen met een hoop andere critici probeert hij ons te waarschuwen voor juist deze trend.
Terwijl veel mensen denken dat we alleen maar socialer worden, positioneren we ons volgens Andrew Keen steeds meer als individu. Social media geeft ons de kans ons met elkaar te verbinden en veel met elkaar te delen. Echter we worden er alles behalve socialer van en zijn we meer op ons zelf aangewezen. Na de telefoon en later het mailen en smsen zijn we ondertussen al ver verwijdert van persoonlijk contact. We isoleren ons van steeds meer van elkaar. Technologiesocioloog Sherry Turkle heeft een passende variant op de beroemde woorden van Marshall McLuhan “We shape our tools and thereafter our tools shape us” Op de volgende manier stelt zij dat de moderne technologie ons verandert: “We are shaped by our tools. And now, the computer, a machine, on the border of becoming a mind, was changing and shaping us.”
Daarbij verdwijnt de diepgang van de mensheid. Door de juiste foto’s te uploaden, andere pagina’s te ‘liken’ en door te zeggen wat je denkt, doet en waar je bent creëer je een bepaalde ik op het internet. Wanneer iemand altijd vrolijke berichtjes plaatst en veel op de knop ‘vind ik leuk drukt’, wordt op Facebook aardig gevonden. Echter diegene natuurlijk ook wel eens chagrijnig of boos maar dat wordt niet op Facebook gezet. In een onderzoek van frankwatching naar de negatieve kanten van social media word Phil Baumann, CEO van CareVocate, genoemd. Hij zegt : ‘Sociale media verspreiden emoties nu eenmaal sneller dan redelijkheid. Is dat misschien het probleem van de 21ste eeuw?’
En zo zijn er nog een tal van negatieve voorbeelden te noemen. Persoonlijk vind ik dat we veel waarden moeten hechten aan de gevaren die social media, maar ook het mass mingling met zich mee brengen. Wanneer ik lees dat Joost vindt dat André lekkere koffie kan zetten. Of dat Rosa net zo goed wat langer had kunnen blijven liggen omdat ze vertraging heeft en nu toch te laat komt, begin in me steeds vaker af te vragen waar we nou eigenlijk mee bezig zijn.
http://www.frankwatching.com/downloads/ebooks/de-zwarte-kant-van-sociale-media-2012.pdf
Drones
Een onbemand luchtvaartuig, ook wel drone genoemd, is een luchtvaartuig zonder piloot aan boord. Niet alleen toestellen die op afstand worden bestuurd vallen hieronder, maar ook toestellen die volgens een geprogrammeerde opdracht handelen. Een belangrijke toepassing van zulke toestellen is voor militaire doeleinden. Maar ook smokkelaars maken gebruik van deze onbemande vliegtuigjes.
In Amerika zijn drones al heel bekend. Het Amerikaanse leger maakt veel gebruik van deze onbemande toestellen. Deze onbemande toestellen worden vanaf de grond bestuurd. Het is zelf zo dat de toestellen vanaf de basis in Amerika bestuurd worden terwijl ze in Afghanistan of Pakistan vliegen. Het Amerikaanse leger zegt dat deze drones nodig zijn bij het bestrijden van terrorisme, ook zouden deze onbemande toestellen veel nauwkeuriger zijn dan bemande toestellen. Om precies te zijn, zo’n 10 centimeter nauwkeuriger.
Het Amerikaanse leger maakt zoveel gebruik van deze drones dat in 2012 meer desk-piloten opgeleid werden dan ‘gewone’ piloten.
Na de ‘ouderwetse’ oorlog die Bush in Irak voerde is het nu de taak aan Obama. Maar waarom zouden ze nog langer het leven van hun eigen burgers riskeren als het ook anders kan? Obama voert de terroristen bestrijding uit door middel van drones.
Uit cijfers blijkt dat de Amerikaanse drones in 2012 zo’n 350 aanvallen in Pakistan heeft uitgevoerd, dit is er bijna elke dag 1! Bij deze aanvallen komen naast terroristen ook veel burgers om het leven. Het blijkt zelfs zo te zijn dat er 49 burgers gedood worden voor elke terrorist die gepakt wordt. Sowieso vallen er veel onschuldige doden bij een oorlog. Maar een oorlog waarbij gebruik wordt gemaakt van drones wordt het doden aantal er niet minder op.
Ook in ons eigen land komen drones steeds vaker voor volgens Rejo Zenger, blogger en burgerechtenactivist. Volgens hem vliegen drones bijna twee keer per week door het Nederlandse luchtruim. Waarom is vaak onduidelijk. Volgens Zenger is het ministerie van Defensie niet happig op het vrijgeven van specifieke informatie over het hoe en waarom van de dronevluchten. Dat komt deels doordat een drone kan worden ingezet bij een geheime opsporing, en daar mag niets over gezegd worden.
Naast het feit dat drones onbemande vliegtuigen zijn, zijn ze ook behangen met camera’s, microfoons, infraroodcamera’s en warmtesensoren. Ze zijn bestuurbaar vanaf de grond en kunnen soms ook zelf naar bepaalde coördinaten vliegen. Een drone kan je dus makkelijk veel informatie verschaffen op afstand. In Nederland gebruikt men de drones van de Raven-serie meestal voor niet-militaire doeleinden. Deze drones kunnen bijvoorbeeld helpen om toezicht te houden op evenementen. De vliegtuigjes kunnen ook wietplantages opsporen doordat ze warmtebronnen kunnen spotten.
Al deze ontwikkelingen van de drones en het gebruik ervan dor militairen spelen zich voornamelijk af op macro gebied. Dit door het gebruik van drones door militairen en de aanschaf ervan door de overheid. Maar ook heeft heel de maatschappij ermee te maken door dat drones een inbreuk kunnen doen op je privacy. Volgens Corien Prins, hoogleraar Recht en Informatisering aan de Universiteit Tilburg, wordt privacy al langer te grabbel gegooid. ‘Burgers moeten worden ingelicht over het gebruik van drones, gemeenten en politie moeten dus van tevoren melden dat ze ze gaan gebruiken.’
Het nadeel is dat er nog geen specifieke wetgeving voor het gebruik van drones is. ‘Dus wat wel en niet mag is nog lastig te zeggen’, zegt Corien Prins. Tot die tijd vliegen de drones ons om de haverklap nog om de oren.
Een simpele drone die kan vliegen en bestuurbaar is met je iphone of ipad mag wat geld kosten maar burgers hebben zeker de mogelijkheid om er 1 aan te schaffen. Sterker nog, wanneer je een beetje handig bent is een drone makkelijk zelf in elkaar te zetten. En met de technologie van tegenwoordig hoeft het ook niet allemaal veel te kosten. Deze ontwikkeling is op product niveau en hiermee dus een meso trend. Best een leuke hobby zou je kunnen zeggen. Een op afstand bestuurbaar of een voor geprogrammeerd vliegtuigje bouwen waar je onder andere een camera op kan zetten. Je zou er best grappige dingen mee kunnen doen. Maar zoals er bijna overal wel voor en nadelen aanzitten is dit nu ook het geval. Wat als een handig persoon zelf een drone maakt en zorgt dat deze voor geprogrammeerd is en hij er geen goede bedoelingen mee heeft. Stel je voor, net als in het Amerikaanse leger. Onbemande voorgeprogrammeerde vliegtuigjes die in de lucht hangen en van een afstand mensen neerschieten. Wat als een gestoorde maar handige individu het idee krijgt om dit na te doen? Hoe zouden we dan kunnen weten wie er achter zo’n aanslag zou zitten? Maar misschien nog belangrijker, hoe zouden we ons hier tegen kunnen verweren?
Minke Kroon | 1587571 | JDE-CONC1
http://midoostconflict.wordpress.com/tag/drone/
http://www.policymic.com/articles/15340/drone-strikes-in-pakistan-have-killed-thousands-of-civilians
http://nos.nl/op3/artikel/481494-steeds-meer-drones-in-nederlands-luchtruim.html
http://www.rtl.nl/components/actueel/editienl/nieuws/2013/w03/drones-mag-dat-wel.xml
Auto rijden met je ogen dicht!
Ze zijn niet volledig nieuw meer maar beginnen nu wel eindelijk een beetje voet aan de grond te krijgen. Ik heb het natuurlijk over de slimme auto. De auto die je helpt rijden en soms het werk voor je doet. Lekker makkelijk en veilig. Denk aan de auto’s van Volvo en BMW. In deze auto’s zit bijvoorbeeld een ‘assistent’ die je helpt met file parkeren. Jij hoeft alleen maar gas te geven en te schakelen en de auto zelf stuurt voor je. Je wordt begeleidt met instructie filmpjes en sensoren. Of wat dacht je aan een systeem die je waarschuwt wanneer er een voertuig in je dode hoek zit, systeem dat ervoor zorgt dat je nooit te dicht op je voorligger zit, systeem dat voetgangers ‘ziet’ je waarschuwt en in het uiterste geval gelijk remt, een systeem dat je waarschuwt als je te moe begint te worden achter het stuur en een koffie pauze moet inlassen, een auto waarin je je e-mails kunt ontvangen, een systeem dat zorgt dat je minder brandstof verbruikt. Het is maar een kleine greep uit de talloze nieuwe mogelijkheden die de auto industrie ons biedt. De auto’s worden steeds slimmer.
De ‘slimme’ auto’s zijn een microtrend die voortkomen uit de mesotrend gemakzucht en veiligheid. De mensen van vandaag de dag willen dat hun leven zo makkelijk mogelijk is/voor hen wordt gemaakt. Dit komt doordat we veel dingen op een dag willen doen en dat moet zo efficiënt mogelijk kunnen. We willen er niet meer de tijd voor nemen. Maar ook veiligheid vinden we een belangrijk aspect vooral in het verkeer. Er komen steeds meer auto’s op de weg en er gebeuren nog steeds vaak ongelukken. Als we ongelukken kunnen voorkomen door in een ‘slimme’ auto te rijden dan zullen we dat gaan doen. Megatrend waar de mestrends uitvoortkomen is technolisering. Deze ‘slimme’ auto zit nog wel in de levensfase van de setters, maar ik verwacht dat het turning point binnenkort zal komen, dit komt misschien doordat mensen de techniek nog niet blind vertrouwen en dus niet zomaar in een auto durven te stappen waarin ze een deel van de controle kwijtraken. Maar wie weet rijden we over tien jaar wel allemaal met onze ogen dicht!
Auteur: Denise
Bronnen:
http://www.svalaauto.nl/index.php/component/content/article/2-persberichten/43-de-nieuwe-volvo-v40-veiligheid-a-assistentie-de-slimste-en-veiligste-volvo-ooit
http://www.autoleasewereld.nl/nieuws/1/2354-bmw_presenteert_de_bijna_zelfrijdende_en_zelfdenkende_auto
Geraadpleegd op: 20 januari 2013
Personalized Retargeting.
Personalized Retageting, een vorm van reclame die al zeker 10 jaar bestaat maar recentelijk voor veel kritiek zorgt. Personalized retargeting werkt al volgt: stel je gaat naar Zalando.nl en zoekt op vrouwenshirtjes. Doordat je tegenwoordig bijna automatisch cookies accepteert bekijkt je browser (IE, mozilla, Chrome oid.) wat voor pagina’s je bezoekt zal je ook al koop je niks op Zalando bij de volgende website aan de zijkant reclames zien die waarschijnlijk te maken hebben met vrouwenshirtjes of vrouwenmode. Een personalized retargeter heeft een aantal verschillende verdienmodellen waar je vaak uit kunt kiezen. De drie meest gegadigden zijn:
CPM – hierbij krijgt de site waarop persoonlijke reclames te zien zijn per eenheid bv 1000 een bepaald bedrag.
PPC – bij deze vorm krijgt de site waarop de reclame te vinden is betaald per individuele klik.
CPA – hierbij krijgt de aanbieder van de reclame pas betaald wanneer de klant daadwerkelijk een actie uitvoert, vaak is dit dus een aankoop.
De rede dat er momenteel zoveel heisa over is ligt aan het feit dat mensen bang zijn voor de eventuele fouten in een code waardoor persoonlijke informatie vrijgespeeld kan worden. Een andere rede is gewoon het idee dat je dus overal gevolgd wordt. Tegenwoordig zijn ook studenten verplicht in te checken met het OV, terwijl zij altijd gratis zouden kunnen reizen. De organisatie van de OV chipkaart geeft aan dat dit ten behoeve van de verbetering van de service is. Persoonlijk vind ik dat behoorlijke onzin en ben ik van mening dat deze organisatie gewoon wilt weten hoe en waar ik ben. Dis namelijk eerste klas informatie voor een reclamebureau. Vaak staan er namelijk persoonlijke gegevens zoals leeftijd op zo’n kaart en als reclamebureau zou je zo dus precies in kunnen spelen op die persoon met die route.
Ja maar, is dat erg dan? Nee helemaal niet. persoonlijk vind ik van niet, echter vind ik het wel belangrijk dat mensen hiervan op de hoogte worden gebracht en dat er een optie is om dit niet te willen, en die is er momenteel niet. Wat voor mij een schending van privacy inhoudt.
Met het oog op de toekomst denk ik dat deze trend nog in de beginfase zit. Ik zou mij kunnen voorstellen dat je binnenkort geen pasje meer hebt maar dat er door gezichtsherkenning persoonlijke boodschappen op billboards verschijnen. Echter ben ik wel van mening dat de regels van Personalized Retargeting dan wel aangescherpt moeten worden.
Ik neem aan dat de trend een megatrend is dit omdat de maatschappij er veranderingen door ondergaat. Onderliggende trends zouden bijvoorbeeld het hebben van een in-body chip kunnen zijn. Wat zijn jullie gedachten over onderliggende trend en is het rechtmatig van bedrijven zoals die van de OV chipkaart om deze gegevens zomaar te gebruiken?
Tim van Breda – 1581474 – Concept 1 – 17-01-2013
http://en.wikipedia.org/wiki/Personalized_retargeting
http://www.adexchanger.com/data-driven-thinking/personalized-retargeting-overkill/
Meeste Nederlanders: ‘Persoonlijke online reclame is ongewenst’
http://webwereld.nl/nieuws/66012/ov-site-lekt-persoonlijke-data-168-000-reizigers.html
http://www.metronieuws.nl/nieuws/ns-studenten-verplicht-inchecken/SrZkkv!dkYhYQ1TpYsUA/
Concept ‘Geef de aarde door” voor het WNF
Opdracht
De opdracht die wij kregen van het WNF was als volgt: Hoe zorgen we ervoor dat de huidige WNF-friends ook WNF-Promoter worden. Wij willen dit probleem zowel online als offline aanpakken.
Aanpak
Hoe willen wij dit doen? Ten eerste via de online formats als Facebook. Hier zit immers het overgrote deel van de WNF-friends en ook onze doelgroep met de leeftijd van 20 tot 30 jaar oud. De Facebookpagina van het WNF geeft ons de volgende cijfers: 70.282 personen vinden de WNF pagina leuk en 9.185 praten hierover.
Waarom?
Onze achterliggende gedachte is het feit dat het is eigenlijk zonde is dat je de pagina van het WNF wel “Liked” maar er vervolgens weinig tot niets meer mee doet. Dit kan anders!
Concept idee
Ons idee is dan ook de WNF aanpak te hanteren in ons eigen concept, namelijk de WNF-friend te activeren, te verbinden en ten slotte de Friends achterban te laten groeien. Samen sta je tenslotte sterker.
Bereik
We willen de doelgroep voornamelijk online bereiken via de al bestaande WNF-Facebook pagina. Hier zal de campagne worden gestart door een bekend persoon zoals de WNF dit al vaker heeft gedaan. Denk aan Doutzen Kroes of Carice van Houten. Deze persoon heeft een wereldbol vast in de vorm van een ballon of strandbal en zegt: Ik geef de wereld door, omdat… Maak deel uit van deze campagne en kom op televisie.
Vervolgens worden de WNF-friends aangespoord deze zin ook te beantwoorden en de ‘wereld’ in dit geval letterlijk door te geven aan een andere WNF-friend die ook deze zin zal beantwoorden. Een ieder die dit doet zal zichzelf filmen of een vriend, collega, broer of zus dit laten doen. De filmpjes worden vervolgens geüpload op de WNF-Super promoter website waar deze kunnen worden gedeeld op Facebook om een ander aan te sporen dit zelfde te doen en de aarde door te geven.
Ook offline zal deze campagne worden gepromoot doormiddel van posters en de vraag: Ik geef de wereld door omdat… Deze posters zullen vervolgens verwijzen naar de Facebook pagina en zal de doelgroep hopelijk aan het denken zetten en uiteindelijk aansporen tot het meedoen aan deze campagne.
Stappen
•De doelgroep zal worden geactiveerd door zelf een filmpje te maken en de zin te beantwoorden. Iedereen beschikt tegenwoordig wel over een smart Phone, webcam of ander apparaat waarmee gefilmd kan worden.
•De doelgroep zal worden verbonden doordat de filmpjes letterlijk aan elkaar worden gezet en mede doordat het sociale netwerk groter en groter zal worden
•De doelgroep zal vervolgens groeien doordat het gedeeld en geliked word waardoor het aantal nieuwe deelnemers en WNF-friends zal toenemen.
Conclusie
De slagzin van het WNF zal in dit geval letterlijk worden gebruikt en deze campagne. Een compilatie van de beste antwoorden op de vraag zal worden gebruikt in een officiële WNF commercial op de televisie. De deelnemers worden gestimuleerd mee te doen om op deze manier een echte bijdrage te kunnen leveren aan het werven van positieve aandacht die oprecht en persoonlijk overkomt. De afvallende en overige campagne filmpjes zullen worden gebruikt op het internet voor het zelfde doeleinde. Met deze aanpak activeren, verbinden en laten we de WNF-friends groeien.
Deze campagne zal persoonlijk, oprecht, eerlijk en goedkoop te produceren zijn waardoor de kijker zich meer kan inleven dan in sommige al bestaande campagnes die hedendaags gevoerd worden.
Soortgelijk concept:
http://www.froot.nl/posttype/froot/wat-is-jouw-favoriete-herinnering
Trends & Brands (NL) 